Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ - cosmos-haber

Breaking

cosmos-haber

ΝΕΑ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ


Ανάλυση από την «Φωνή της Ρωσίας»
Η αρχή Οκτωβρίου σήμανε ένα νέο γύρο αντιπαράθεσης στη Συρία. Αφού συνήλθαν από την ξαφνική επίθεση των μαχητών της αντιπολίτευσης τον Ιούλιο στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, τη Δαμασκό και το Χαλέπι, οι κυβερνητικές δυνάμεις άρχισαν να «στριμώχνουν» τους αντιπάλους τους σε όλη τη χώρα.
Σε κάποιες περιοχές, για παράδειγμα στην πρωτεύουσα, αυτό συμβαίνει με μεγαλύτερη επιτυχία. Ενώ στο Χαλέπι και στις βόρειες επαρχίες ο συριακός στρατός αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες.
Οι μάχες στο βορρά είναι ιδιαίτερα σφοδρές. Εκτός αυτού ισχυρός παράγοντας ανάσχεσης των προσπαθειών των στρατευμάτων, που είναι πιστά στον Μπασάρ Άσαντ, αποτελεί η Τουρκία. Στο τουρκικό έδαφος έχει βρει καταφύγιο μεγάλος αριθμός προσφύγων, μεταξύ των οποίων υπάρχουν τόσο άμαχοι, όσο και ένοπλοι αντίπαλοι του Σύρου ηγέτη. Μέσω των τουρκο-συριακών συνόρων διακινούνται αδιάκοπα όπλα, που τροφοδοτούν τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης.
Τέλος η επίσημη Άγκυρα, εκμεταλλευόμενη το τραγικό περιστατικό στο χωριό Ακτσακάλ, πέρασε στην τακτική της εκτόξευσης πυρών πυροβολικού εναντίον θέσεων των συριακών στρατευμάτων, που είναι εγκατεστημένα κοντά στα σύνορα. Φυσικά ο θάνατος Τούρκων πολιτών δίνει τυπικά το δικαίωμα στην Τουρκία να αντιδρά κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν και η Δαμασκός επισήμως αναγνώρισε την ενοχή της και ζήτησε συγγνώμη.
Ωστόσο πρέπει να αναγνωριστεί και κάτι άλλο: παρέχοντας υποστήριξη στην ένοπλη αντιπολίτευση, η Τουρκία φέρει και η ίδια ορισμένη ευθύνη για την κλιμάκωση της βίας στη Συρία και τις συνέπειές της (μεταξύ άλλων και με τη μορφή των περιστατικών της πτώσης οβίδων σε τουρκικό έδαφος).
Πάντως η ανάλυση της κατάστασης δείχνει ότι η Άγκυρα δεν επιδιώκει να συγκρουστεί πολεμικά με τη Συρία. Εάν η τουρκική πολιτική ηγεσία είχε την πρόθεση να εμπλακεί σε μια παρόμοια ένοπλη σύγκρουση, τότε αυτό θα γινόταν ήδη κατά τη διάρκεια του «περιστατικού της 22ας Ιουνίου», όταν οι συριακές αντιαεροπορικές δυνάμεις κατέρριψαν ένα κατασκοπικό αεροπλάνο της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. Προς το παρόν λόγος δεν γίνεται για τις λεγόμενες «επιχειρήσεις πέραν των συνόρων», την άδεια για τη διεξαγωγή των οποίων έδωσε στους στρατιωτικούς το τουρκικό Κοινοβούλιο.
Ακόμη και το περιστατικό με την εξαναγκαστική προσγείωση του συριακού αεροσκάφους, που πραγματοποιούσε την πτήση Μόσχα-Δαμασκός, δεν πρέπει να αξιολογείται ως εναέριος αποκλεισμός της Συρίας (η επιβολή του οποίου θα σήμαινε ουσιαστικά την κήρυξη πολέμου). Πιθανότατα η Τουρκία απλώς αυξάνει την πίεση στη Δαμασκό, μεταξύ άλλων και την ψυχολογική.
Στην ίδια την Τουρκία οξύνθηκε απότομα η αντιπαράθεση μεταξύ του τουρκικού στρατού και των κουρδικών ενόπλων ομάδων. Προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία, τα οποία να μαρτυρούν ευθέως ότι πίσω από αυτήν βρίσκεται η Συρία και το Ιράν. Πιθανότατα οι ηγέτες των Κούρδων της Τουρκίας αντιδρούν στη γενική κατάσταση στην περιοχή και εκτιμούν ότι σύντομα μπορεί να επέλθει μια ευνοϊκή στιγμή για την επίτευξη των στόχων τους.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι η Τουρκία θέλει τον πόλεμο με τη Συρία. Σε κάθε περίπτωση είναι αμφίβολο γι’ αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αλλά η κατάσταση, φυσικά, μπορεί να αλλάξει ήδη στο αμέσως προσεχές μέλλον, καθώς το παιχνίδι γύρω από τη Συρία, στο οποίο έχει εμπλακεί ένας μεγάλος αριθμός παικτών με μεγάλες γεωπολιτικές φιλοδοξίες, κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου